Boyalarla geçen bir gün...

Bu dolap evin koridorunda duruyordu. Kızımla kışlık montlarımızı kabanlarımızı içine koyuyorduk. Kızım gidince beneşyalarımı odama taşırım, bu dolap da boşalır evden uzaklaştırırım zannettim ama durum öyle olmadı. Gidip gelip dolabın rengine taktım kafayı önceki gün gidip bir kaç kutu sprey boya aldım. Üstümü değişip başladım işleme. Önce her şey güzel gibiydi daha sonra boyada akmalar başladı. Aman Allahım ben ne yaptım görüntü felaket dalga dalga.. Yanımda biri olsaydı kesin o an çöpe atılacaktı. O şekilde hiç bir yerinden tutamaz yalnız başıma da kıpırdatamazdım. Atsam içindekileri nereye asacaktım, evde onlar için yer yoktu. Neyse aradan biraz zaman geçti. Saçlarımı boyayım kendime moral vereyim dedim. Boyama aparatıyla saçlarımı boyadım çok şükür onda bir sorun çıkmadı. Tabi ki ne yapsam moralim düzelmiyor ve  dolapla göz göze geliyoruz. Yok olmayacak bu böyle dedim ve akşam hava kararmasına yakın yine boyacının yolunu tuttum. Boyacı iki sokak ötemizde tam kapatmak üzereydi, olanları anlattım. Görevli çocuk elime bir kutu sentetik beyaz boya, tiner, birde rulo fırça verdi. ''Gece aynı oda uyuma abla'' diye de tembihledi :) ''Yok dolap koridorda'' dedim.  Haydi yine iş başına... Büyük bir plastiğin içine malzemeyi döktüm başladım rulo fırçayla sürmeye, ilk fırça darbesinde  baktım durum değişiyor. Ha gayret devam derken sonuca ulaştım.

Ama bir daha kesinlikle bilmediğim işin başına geçmemeye söz verdim.  Kendime çok kızdım boyarken,  iki ahşap tepsi boyayıp, iki kutu boyamaya benzemiyormuş. Bu dalda başarılı blogları görüyorum onları bir kez daha takdir ediyorum.

Dalgalı dalgalı, beni çıldırtan hali. Atsan atılmaz satsan satılmaz :(

Bitmiş hali

Neyse çok şükür zoraki şekle girdi, evde de bu dolap kulplarını bulunca eski  kulpları iptal edip  bunları taktım. Biraz daha kullanayım bakayım ilerleyen zamanlarda ne olur bilmiyorum.

Bir de bunun yarısı kadar olan yavrusu var. Onunla hiç muhatap olmayı bile düşünmüyorum. Onu arka balkona kaderine terketmiştim neyse ki.