Bugün bayağı çalışkandım. sabah kahvaltıdan sonra kızımla ev temizliğine başladık. birimiz süpürürken diğerimiz arkadan sildi, dayanışma içinde işlerimizi çabucak bitirdik. ardından ben mutfağa geçip tatlı yapımına başladım. hazır aldığım baklava yufkası denemeye karar verdim. 50 kat olunca biraz uğraştırdı. tarifine uygun yaptım. benim milli tatlım kalbura bastısız olmaz deyip onuda yaptım. küçük bir tencere de yaprak sarması yapıp mutfak işlerini bu günlük bitirdim. Bayram gelebilir :)
Sonrasında kabir ziyaretimiz vardı. Dün kabir ziyaretimizi yapmıştık; annemi, kardeşimi, eşimi ve başka tanıdıkları ziyaret etmiştik. Bugünse başka bir mezarlıkta olan ailem gibi gördüğüm, çok sevdiğim, kızımı 40 günlükken eline alan ve 2 yaşına kadar bakıp her zor günümüzde kendi annem gibi yanımızda olan Fatma teyzemizi ve eşini ziyaret ettik. Mekanı cennet olsun, bir insan bu kadar mı iyi olur.. ailemi başka şehirde bırakıp Antalya'ya geldiğimde yaşadığım apartmanda hemen bana kucak açtı, sanki annem yanımdaydı. kızım 40 günlükken ben işe başlayınca Fatma teyze kızımı kimselere güvenip vermek istemedi, kızıma pamuğum pamuğum diyerek severek baktı. Fatma teyzemizin çocuğu olmamış fakat iki tane kız çocuğunu alıp evlat edinmiş ve onları kendi doğurmuş gibi benimsemiş, okutup, büyütüp evlendirmiş. kızım iki yaşına gelince teyzemizde bazı rahatsızlıklar başladı. hastalığına üzülerek kızımı kreşe verdim çünkü önce bu kadar iyi bir insanın sağlığı önemliydi. ama Fatma teyze o haliyle bile bizimle ilgilenmeye çalıştı. kızım kreşe verdiğim ilk gün kapıda biraz mızırdandı, mecburen bıraktım işime gittim. daha 2 saat geçmemişti ki masamdaki telefonum çaldı. telefondaki kreş müdiresiydi. içimden bir ses eyvah çocuk huysuzluk etti galiba derken müdire hanım "çocuğunuzu kim büyüttü dedi?" bende "komşum, olumsuz bir şey mi var?" dedim. "hayır ona çok teşekkürlerimizi iletin, ne kadar güzel bir çocuk yetiştirmiş dedi" içim ferahladı. Fatma teyzemizi 1995 yılında kaybettik. arkasında 3 yıl sonra eşi dedemizi. şimdilerde ise yetiştirdiği kızlarıyla görüşürüz ve ailemizin bir parçasıdır onlar.
Burda kızım 6 aylık.
Bu fotoğraf da oğluma hamileyken Fatma teyze bize geldiğinde çekilmiş. Fatma teyze tecrübesiz bir gençken bana büyük bir örnek oldu davranışlarıyla. Nur içinde yatsın, hakkını ödeyemeyiz.
İşte böyle hüzünlü, telaşlı bir gündü. Herkese sevdikleriyle beraber mutlu, keyifli bir bayram dilerim. Bu bayram güzel anılar biriktirmeniz dileğiyle...
