27 Ocak 2012 Cuma

ilahi adalet, sen nelere kadirsin

Şu boyunluk yüzünden el işi yapamıyorum. Dışarılarda böyle gezmek istemediğim için hep evdeyim. Hava soğuk, hobi odam olmadığı için resim de yapamıyorum çünkü resim yaparken çok yayılıyorum. İşte biraz sıkıntılı, belli hareketlerde baş dönmem devam ederek bir dönem atlatıyorum. Her neyse gelelim asıl konumuza. Bir zamanlar iş yerimde ve çevremde benim çok üzüldüğüm konular olmuştu ama sabrın sonu selamettir dedim ve bekledim. Sonuç ise beni üzen olaylar tepe taklak dönüp beni mutlu eden bir şekil aldı. Size bunlarda  bir örnek vereyim. Çalıştığım iş yerinde çalıştığımız bölümde teknolojinin hızla ilerlemesinden dolayı oradaki çalışan personele artık gerek kalmamıştı. Aslında ben iş yerini temsili gezen bir personeldim ayda bir hafta bile dairede olmuyordum ama yine de içeride belli yerim olması gerekliydi, farklı bölümlere kura ile dağıtılacaktık ve o esnada  müdürümüz adil davranmayarak taraf tutuyordu, bir personeli kuraya dahil etmek istemiyordu.  Nedir bu adaletsizlik diye içimden hep kızmıştım. Ama ben kuraya dahil edilmeyeni içime sindiremezken çok geçmeden bir gün mesai bitimine doğru en üst makamın uyarısı ile bir de ne göreyim müdür ve taraftarı birden emekliliklerini istemiş ve apar topar emekli olmuş. Ertesi gün o kayrılan memurun yerine beni oturttular. Daha birkaç gün öncesi kuraya girdirilmeyenler ve kendilerini üstün görenler neredeydi.. İlahi adalet yerini bulmuştu.buna benzer başka değişik olaylar var ama post çok uzun olacak.

Şimdilerden bir örnek de, bir yıl öncesi çevremde beni çok üzen bir olay oldu. Bana göre psikiyatrilik bir durum olmuştu, hatta psikiyatriste gidip sıkıntılarımı anlattığımda "hayır bu olaylar için size ilaç kullandıramam, şikayetlerinizi gerekli yerlerde çözmelisiniz" dedi. Daha fazla yüz göz olmak istemiyorum dediğimde o zaman siz buralardan biraz uzaklaşın dedi. Kendi kendime ilahi adalete sığın dedim. Anneciğim bu gibi durumlarda kızım kimseyle kötü olma  ''Allah'ım ayıpsız ayrılık ver''  diye dua et  derdi ve o gün geldi. O insan beni bulunduğum yerde tedirgin  ederken gidiyor ve gerçekten ayıpsız şekilde ayrılıyoruz. Hem de bize bakış açısı değişmiş ve bizi takdir eder bir şekilde. Burada  konusunu uzun uzun yazamayacağım ama yine ilahi adalet yerini buldu diye düşünüyorum.. Yeter ki  ilahi adalete güvenin diyorum sizlere. Hiç bir üzüntü mükafatsız kalmaz, her şerde bir hayır vardır kelimesine artık çok inanıyorum. Yaşadığımız olumsuz durumların bir sınav olduğunu düşünüyorum  ve sabırla bekleyen her zaman kazanıyor. Ve bir sorunu daha çözmekten dolayı çok mutluyum :) Allah herkesin gönlüne göre versin.

Mutlu haftasonları...

4 yorum:

  1. cok gecmıs olsun boyunluk yuzunden
    dılerım bı an once saglıgına kavusurusun


    sevgılerımle

    YanıtlaSil
  2. Sağol öykü'cüm boyunluk gerçekten işkence,sonuç bu işkenceye değer inşallah :)

    YanıtlaSil
  3. Hülya hanım çok geçmiş olsun..Sizi çok iyi anlıyorum.İş yerinde ki olumsuzluklar beni de çok üzüyor.hatta bu aralar öyle bir dönemdeim.Sanırım onlar emekli olmadanda bize huzur yok gibi.Ama rabbimin adaletine güveniyorum ve sabrediorum.İnşallah selamet görücem diye düşünüyorum..Sevgiler tekrar geçmiş olsun...

    YanıtlaSil
  4. Mery'cim sabırla bekle sonunda kazanan sen olacaksın. ilahi adalete güven :)

    YanıtlaSil

Değerli yorumlarınız için teşekkür ederim :)