2 Ocak 2012 Pazartesi

lak lak lak


Bugün hastanede randevum vardı. Vertigo uzun yıllardır arkadaşım, zaman zaman ben burdayım diye sinyal verir. Ve yine yeni yıldan önce sinyaller vermeye başladı. İlaçlarımı alıyorum ama pek değişen bir şey olmuyordu. Hadi yine doktora dedim. Kontrol oldum, mr bu akşam çekilecek, ulturason günü beklenecek yine.. Neyse doktor dozunu artırdığı ilacı yazdı.

Eve dönerken sürekli gittiğim eczaneme değil de yol üzerinde bir eczaneye girdim. Eczacı bayan ilaca baktı. Bir yerlere telefon açtı "bu ilacın devamı var mı yok mu" diye sordu birilerine. İlacımı masaya koydu o arada eczanenin telefonu çaldı. Ben oturmaktayım çünkü başım sendeliyordu. Eczacı bayan işi gücü bırakıp telefondaki arkadaşına veya her kimse ona yılbaşı gecesini rapor etmeye başladı. Otele gitmişler otel çok dökükmüş, duvarlar kir içinde, çatlak, boyalar yokmuş, yemekler şuymuş, şaraplar buymuş, bir içmişler bir içmişler, yan masada oturan kokoşlarla, garsonlarla dalgalarını geçmişler, hatta oteli satın alıp içini dışını zevklerine göre dizayn edip satmayı bile düşündüklerini, ne giydikleri onu bunu pür neşe anlatıyor, kakiri, kikiri... İçimden bir ses "ya sabır ne biçim eczane, bu çalışan mı yoksa sahibi mi" diye duvardaki diplomasına baktım. Konuşanla aynı resim, biraz zamana yenik düşmüş yüzündeki derin çizgilerle.. Yavaşca kalktım bilgisayarın önünden reçetemi aldım. O anda bayanla göz temasımız oldu, şöyle telefonu kulağından biraz uzaklaştırıp ne oldu diye bakarken, ben söze girip "siz o dökük otelinizi, eğlencenizi anlatmaya devam edin, benim içmem gereken ilaçlar var" dedim ve sinirle çıktım. Arkamdan bakakaldı. Bu olay ona ders olmuştur inşallah başka hastalara böyle davranmaz. Tamam konuşabilir ama hasta aramıştır ilacı hakkında bilgi alıyordur ona anlayış gösterebilirim. Ama böyle gereksiz geyik muhabbetine tahammül edemem. Kahvaltı yapmamışım, evde tansiyon, şeker ilaçları yolumu gözlüyor. Yetmezmiş gibi vertigo ilacını da içmedim, öğlen olmuş, huzursuzum.

Oradan çıkıp tanıdığım başka eczaneye girdim. Kalfa tam yine ilacı alıp bilgisayar başına geçmişti ki cep telefonu çalmaz mı? :) Eyvah derken bizim bayan kalfa telefondakine "şu anda hastamız var, sizi birazdan ben arayayım" dedi ve telefonu kapattı."İşine saygılı insan budur"dedim içimden. Eczacı var, eczacı var... Allah işini düzgün yapanlarla karşılaştırsın.

14 yorum:

  1. ablacım kıyamam sana öncelikle çok geçmiş olsun haklısın vede iyi yapmışsın zaten biz böyle yapmadıkça insanlar özgür davranmaya devam ediyorlar sen anlatırken o anı yaşadım sanki ben hep bildiğim yere giderim o yüzden kolay kolay bir yere alışamam

    YanıtlaSil
  2. Geçmiş olsun Hülyacım, zor bir rahatsızlık, umarım iyisindir şimdi...
    Maalesef böyleleri de var, böyle bir anda sana rastlaması gerçekten sinir bozucu :(

    YanıtlaSil
  3. Mavi'cim bir daha tanımadığım yerlerle girmem. gerçekten konuşmalarını eğitimli diye gördüğüm insana yakıştıramadım..


    Banu'cum yeni geldik. Hastanede mr çekildi. hafta içi alacağım. yazılan ilacı içmeye başladım. inşallah iyi gelir..

    YanıtlaSil
  4. Hello, Hülya.
     Happy new year 2012.

     I was given many crops from your glorious works.
     We are far distantly each other, but this human interchange has cultural significance.

      Your time is yours, with your heart.
      The prayer for all peace.

    Close spring, ruma ❀

    YanıtlaSil
  5. GEÇMİŞ OLSUN ARKADAŞIM MALESEF SOKAĞA ÇIKINCA DÖV DÖV BİTİREMEZSİN BUNLARI İNSANLAR ÇOK SAYGISIZ OLDU.

    YanıtlaSil
  6. Geçmiş olsun Hülya'cığım. İşine saygısı olmayan insanlara ben de çok kızıyorum.

    YanıtlaSil
  7. Geçmiş olsun, ilaçlarla yaşamaya başlayınca eczanelerle de uğraşmaya başlıyorun ne yazık ki:(
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
  8. Mevdoş'cum güldürdün beni Allah'ta seni güldürsün. doğru döv döv bitmez :)))

    Mihriban'cım gerçekten işine saygılı insan azalmış...

    YanıtlaSil
  9. Nur'cum tanığım eczanelerde sorun yok, bu eczane işine, müşterisine çok saygısızmış. demek ki..

    YanıtlaSil
  10. geçmiş olsun,bu aralar bu hastalığı sık duymaya başladım.

    YanıtlaSil
  11. mehtap'cım sagol canım..

    YanıtlaSil
  12. Zor bir hastalık ama insan yaşadıkça derdine alışıyor. Her zaman ilaçlarımı aldığım eczane, kutudaki buz akülerine meyledince çok sinirlerim bozulmuş değiştirmiştim. Ders olsun ona, çok iyi yapmışsın...

    YanıtlaSil
  13. Bu veya farklı olaylara artık tahammülüm yok. Eskiden böyle değildim. başıma geldikçe değiştim. Aslında böyle olmak lazımmış. Sevgiler.

    YanıtlaSil

Değerli yorumlarınız için teşekkür ederim :)